Inżynier Albert Fauck – konstruktor, innowator, ekspert wiertnictwa
Emigrant
Albert Fauck urodził się w 1848 roku w Słupsku jako poddany króla pruskiego, zmarł w 1919 w Marcinkowicach pod Nowym Sączem, gdzie został pochowany. Z niewiadomych przyczyn zdecydował się na emigrację do Stanów Zjednoczonych, tam odbył studia i praktykę w kopalniach węgla i rud. Interesującym faktem z życia młodego Alberta był udział w wojnie secesyjnej, która rozgorzała w Ameryce Północnej w 1861 roku. Nie wiemy niestety ani jak przebiegała jego służba, ani nawet po której opowiedział się stronie. Wiemy jedynie, że odniósłszy rany, zajął się ponownie wiertnictwem w Pensylwanii i Wirginii.
Spółka w Klęczanach
Zmęczenie wojną, a może przeczucie przyszłego sukcesu w biznesie zaprowadziły go z powrotem do Europy – a ściślej: do Klęczan. W 1863 roku – gdy w Pensylwanii pod Gettysburgiem ścierały się dwie armie, a w Królestwie Polskim trwało powstanie styczniowe – Albert Fauck założył w Klęczanach spółkę naftową i rozpoczął intensywne poszukiwania ropy.
Wiertnik nad wiertniki
Inżynier szybko zyskał renomę wybitnego specjalisty w dziedzinie wiertnictwa. Starał się także udoskonalać metody i maszyny wykorzystywane przy wydobyciu „czarnego złota”. To właśnie on zapoczątkował linowe wiercenie pensylwańskie oraz ulepszył nożyce Fabiana. W 1872 roku zastąpił również ręczne wiercenie udarowe maszynami parowymi, co znacznie przyspieszyło rozwój przemysłu naftowego w Galicji. Jego urządzenia pozwalały drążyć coraz głębsze szyby – w 1898 roku za pomocą urządzenia o nazwie Rapid zszedł w Krościenku na głębokość 636 metrów, a na początku XX wieku w Borysławiu skonstruowane przez niego urządzenie o nazwie Ekspress przekroczyło magiczną barierę 1000 metrów.
Swoje doświadczenia popularyzował na gruncie rodzącej się wówczas nauki o nafciarstwie. Był uczestnikiem wielu zjazdów i konferencji polskich inżynierów i techników naftowych. Publikował prace z zakresu techniki wiertniczej – drukiem ogłosił ponad 50 artykułów w czasopismach technicznych krajowych i zagranicznych. Angażował się również w podobne przedsięwzięcia na arenie międzynarodowej, został na przykład mianowany na członka honorowego Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Wiertniczych. W 1900 roku wraz z profesorem Romanem Załozieckim reprezentował Galicję na I Kongresie Naftowym w Paryżu.
Honorowy gość
Fauck to z pewnością jeden z luminarzy polskiego nafciarstwa. Między innymi dzięki jego pracy możliwy był tak dynamiczny rozwój wydobycia ropy naftowej w Galicji. Z pochodzenia Niemiec, z wyboru Polak – zżył się ze swoją nową ojczyzną: Galicją. W 1891 roku kupił dwór w Marcinkowicach nieopodal Nowego Sącza. Gościł w niej samego Józefa Piłsudskiego podczas bitwy legionistów z Rosjanami pod koniec 1914 roku…
Inspiracje:
- Albert Fauck, parafiamarcinkowice.pl
- wiedeński projekt techniczny (patent?) Alberta Faucka i Eduarda Hasenörla
- Tiefbohrung, de.wikipedia.org
- Pabis Tadeusz, Inżynier Albert Fauck (1842–1919) (Niemiec). Specjalista wiertniczy, twórca nowych metod wiertniczych, w: tegoż, Śladami gorlickich naftowców, Libusza–Tuchów 2006 oraz libuszamuzeum.iap.pl (Regionalna Fundacja Upowszechniania Historii Przemysłu Naftowego w Regionie Gorlicko-Bieckim) [dostęp: 11.09.2015].
Źródło zdjęcia:
Muzeum Przemysłu Naftowego i Etnografii w Libuszy (archiwum Anny i Tadeusza Pabisów)